โตเกียว 1 เดือน Day 18.2 : ดีเจ FPM ที่ Sound Museum Vision

December 29, 2014 | by Montgomerry | In J MUSIC JOURNAL

Share via:

Krissaka Tankritwong

    หลังจากช่วงกลางวันเราไปลุย Ikebukuro กันแล้ว กลางคืนวันนี้มีอีเว้นท์ที่ไม่ควรพลาดอีกอย่างที่ Sound Museum Vision ที่ Shibuya

    ก่อนหน้าจะถึงเวลาของอีเว้นท์นั้นมีเวลาว่างเหลือประมาณนึง ผมมาเดินสำรวจย่านชิบุยะให้รู้จักย่านนี้ให้ถ่องแท้มากขึ้น โดยเน้นบริเวณที่เรียกว่า “Dogenzaka”

Dogenzaka แหล่งโลกีย์ประจำชิบุยะ

    โดเกนซากะ นั้นคือบริเวณด้านตะวันตกของห้าแยกชิบุยะ เป็นจุดที่อุดมไปด้วยสองสิ่ง อย่างแรกคือ ไลฟ์เฮ้าส์, ไนท์คลับต่างๆ อย่างที่สองคือ ความเถื่อนและสถานที่ 18+…. เรียกได้ว่า ถ้า ชินจุกุ มี คาบุกิโจ , ชิบุยะ ก็มี โดเกนซากะ

    ไลฟ์เฮ้าส์ที่สำคัญๆโดดเด่นหลายที่ก็อยู่บริเวณนี้ อาทิ club asia , Tsutaya-O ทั้งหลาย รวมถึง Sound Museum Vision นี่ด้วย นอกจากนี้ ผมเจอที่ๆน่าสนใจอีกที่ ดูจะเป็นโรงหนังนอกกระแส หรืออะไรเทือกๆนั้นนะ ไม่ได้มีโอกาสมาตอนกลางวัน เลยไม่แน่ใจเท่าไร มันคือ KINOHAUS ถ้าใครเป็นสายภาพยนตร์อยากให้ลองไปดูที่นั่น แถวโดเกนซากะเนี่ยแหละ อาจจะมีสิ่งที่ตามหาอยู่ก็เป็นได้  

P1670803

อีกหนึ่งไลฟ์เฮ้าส์ที่น่าสนใจแถวชิบุยะ Jazz Bar Pres

P1670822

Tsutaya O-Crest แถว โดเกนซากะ ที่ซ่อนตัวอยู่ชั้นบนของ O-East ที่นี่เน้นวง Rock อินดี้เล็กๆ

P1670833

แม้จะเถื่อน แต่ก็มีห้างที่ดูดีมีดีไซน์อยู่นะ ชิบุยะนี่มันมีทุกอย่างจริงๆ

P1670802

บังเอิญเจอกลุ่มไอดอลเดินถ่ายวิดิโอ PV อะไรกันแถวนั้นด้วย ถ่ายกันแบบ DIY มากๆ มีทีมงานเดินถือกล้องบ้านๆ เดินถนนถ่ายกันแบบนี้เลย

P1670808

KINOHAUS โรงภาพยนตร์นอกกระแส

    สิ่งขึ้นชื่อของย่านนี้อีกอย่าง ที่บอกไปคือ “ความเถื่อน”

    มันมีร้านจำพวก 18+ อยู่เยอะแยะ (ที่ดูน่าจะดักตีหัวหลอกต่างชาติเหมือนๆที่คาบุกิโจ) ร้าน Sex shop ก็มี ร้านนวด ร้านดีวีดี ฯลฯ รวมถึงพวกโสเภณีต่างชาติ (มักไม่ใช่คนญี่ปุ่น) ที่ชอบหาลูกค้าอยู่แถวนั้น คอยเรียกหาลูกค้าต่างชาติด้วยคำว่า “มัสซาจจิๆ” หรือ “โบลวจ๊อบๆ”

    เอาเถอะ… นั่นไม่ใช่เป้าหมายของเรา ในที่สุดผมก็เดินมาถึงร้านเป้าหมาย นั่นคือ

Sound Museum Vision

P1670836    ผมมาที่นี่เพื่อรอดูศิลปิน Shibuya-kei คนหนึ่ง นั่นคือ Fantastic Plastic Machine (FPM) หรือชื่อจริงๆของเค้านั่นคือ DJ Tomoyuki Tanaka นั่นเอง สำหรับใครที่ไม่รู้จัก FPM ขอเกริ่นนิดๆละกันนะครับ เขาเป็นดีเจที่ที่มีสไตล์ดนตรีที่โดดเด่นน่าสนใจ เพราะเอาซาวด์ที่มีองค์ประกอบจากดนตรีสมัยเก่าของตะวันตก ยุค ’60 อย่าง Jazz, Bossanova, Lounge หรือไปจนถึง Classical มาหลอมรวมกับดนตรี Electronic Dance อย่าง House, Disco ได้อย่างกลมกล่อมลงตัว ดีเจหนุ่มอ้วนแต่เท่ห์คนนี้ เคยมาเปิดการแสดงที่เมืองไทยมาแล้วในงาน Fat Festival (ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเป็นครั้งที่ 4-5) ซึ่งผมก็เป็นแฟนตัวยงคนหนึ่งของ FPM ปัจจุบันยังมีแผ่นพร้อมลายเซ็นที่เฮียแกเซ็นไว้ให้ตอนสมัยนั้นอยู่เลย

    มีเรื่องสนุกๆ อย่างนึง คือ ตอนมาถึงที่หน้าร้านก่อนเวลา ยืนต่อแถวเข้าร้านกัน ข้างหลังผมบังเอิญเป็นสาวไทยสามคนมาเที่ยวกัน คุยภาษาไทยกันขโมงโฉงเฉง เขาคงไม่เอะใจเลยว่าผมเป็นคนไทย 5555555555555+ คงนึกว่าเป็นคนญี่ปุ่นเนิร์ดๆสะพายเป้คนนึงมั้ง ผมฟังพวกเธอคุยกันสนุกเลย พวกเธอคุยนินทาผู้ชายญี่ปุ่นว่าขี้นินทา (55555+ ผีพูดถึงผี) แล้วก็มีหัวเรื่องตลกๆ ที่ถ้าต่อหน้าผู้ชายพวกเธอคงไม่พูดอีกหลายอย่าง อาทิเช่น เรื่องฟองน้ำที่เอาไว้ยัดเพิ่มขนาดหน้าอก 555555555555+ ถ้าพวกเธอมาอ่านบล๊อคนี้ผมขอโทษด้วย แน่นอนว่าผมไม่ได้ถ่ายรูปพวกเธอให้เสื่อมเสียชื่อเสียงแน่นอน (แค่อัดเสียงไว้เอง อ้าว! 555555+ ล้อเล่นนะครับ)

    พวกเธอคงไม่ได้เจาะจงมาดู FPM หรือใครเป็นพิเศษเหมือนผมหรอก แต่น่าจะเป็นคนเที่ยวผับ หาที่กินดื่มเต้นทั่วไปมากกว่า จริงๆคนที่เป็นเหมือนผมก็น่าจะน้อยแหละ

    พอถึงเวลา ยามตรวจบัตร ปล่อยคนเข้าไปด้านในร้าน แน่นอนตามสไตล์ว่าเอากล้องเข้าไม่ได้ ผมก็ถ่ายมาได้แค่บางส่วนด้วยกล้องมือถือห่วยๆ ภายในแบ่งเป็นห้องย่อยๆอีก 4-5 ห้อง แต่ละห้องตกแต่งคนละแบบ มีดีเจ สลับสับเปลี่ยนหมุนเวียน เปิดเพลงแนวใกล้เคียงกัน ไม่ต่างกันมาก

    ที่จริงแล้ว ผมไม่ได้ชอบเพลงที่เปิดมากนัก เลยไม่ได้เอนจอยเท่าไร ก็กินเบียร์ สนุกเฮฮามั่วไป คุยกะฝรั่งอะไรไปเรื่อย รอไป 4-5 ชั่วโมงได้ กว่าจะถึงเวลาที่รอคอยก็ล่อเข้าไป ตี 2-3 ได้ ซึ่งที่จริงก็มี DJ คนอื่นที่น่าสนใจเช่นกัน อาทิเช่น Shinichi Osawa , Taku Takahashi นั้นก็เป็นดีเจ House Music ที่ดังในวงการ Shibuya-kei เช่นกัน

2014-09-19 22.54.05 2014-09-19 22.56.58 2014-09-20 00.13.19 2014-09-20 01.30.29 2014-09-20 03.08.40

Fantastic Plastic Machine ที่รอคอย

    พอถึงเวลาที่รอคอย FPM ก็ขึ้นมาเล่น สังเกตได้ชัดเจนเหมือนกันว่า คนดูจะคึกมากกว่าปกติเป็นพิเศษ คือมีคนที่มารอดู FPM โดยเฉพาะอยู่จริงๆด้วย เขาก็ยังค่อนข้างดังอยู่ในยุคปัจจุบัน หลายๆคนที่เต้นอยู่ด้านหน้าบอกผมในขณะที่เราเมามันในดนตรีและแอลกอฮอล์กันทั้งคู่

    ที่จริงแล้วผมผิดหวังนิดหน่อย เพราะ เฮียทานากะแกไม่เล่นเพลงตัวเองเลย แต่เป็นดีเจเซตที่เปิดแต่เพลงคนอื่น มันก็สนุกอะนะ แต่ไม่ฟินอย่างที่หวัง เพราะคนที่อยากมาดูเฮียแกเพราะว่าชอบเพลงเฮียแกทั้งนั้นแหละ แต่ก็ไม่ได้แย่นัก เพราะคาดไว้อยู่แล้วว่าอาจจะเป็นแบบนี้ เนื่องจากตอนที่เฮียแกมาเล่นที่ไทย แกก็เล่นเพลงตัวเองแค่ไม่กี่เพลงเอง มันเป็นสไตล์ของตัวแกที่เวลาเล่น DJ SET จะเปิดเพลงที่ตัวเอง Selection มา อะไรแบบนี้

    หลังจากได้ดู FPM สมใจ ผมเดินออกมาจากร้าน พาตัวเองเดินมาที่สถานทีชิบุยะเพื่อหา Starbuck นั่นพัก ระหว่างทางก็เต็มไปด้วยคำเชิญชวนอย่าง “มาสสาจจิๆมั้ย?” ,”โบลวจ๊อบๆมั้ย?” ตลอดทาง หนักกว่าตอนหัวค่ำอีก…

    ผมมาพักที่ Starbuck ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ ตี 4 ทำไมผมถึงไม่กลับที่พักไปนอนน่ะเหรอ ก็เพราะว่า… อีกไม่กี่นาที ร้านซูชิได ในตำนาน ที่ตลาดสึกิจิกำลังจะเปิดน่ะสิ… และนั่นคือจุดหมายของวันพรุ่งนี้นั่นเอง เตรียมพบกับ Day 19 : ซูชิในตำนานนนนนนน (รอนานจริงๆ)

Tags:

Related Articles

October 5, 2024 | by Montgomerry

5 การ์ตูน ที่คนรักดนตรีห้ามพลาด

August 11, 2015 | by Montgomerry

10 ร้านแผ่นเสียง และ CD ในโตเกียว ที่คอดนตรีนักสะสมไม่ควรพลาด

January 21, 2015 | by Montgomerry

โตเกียว 1 เดือน 1 แสนบาท : บทส่งท้าย ได้อะไรจากญี่ปุ่น?

Comments (156)

Leave a Comment

ベリーキャットサウンド ©2014 Copyright. All Rights Reserved.