Author: Montgomerry

Sampling คือคำที่หลายๆคนอาจเคยหรือไม่เคยได้ยิน ซึ่งไม่แปลก เพราะเป็นศัพท์เฉพาะในการทำเพลง และเป็นหนึ่งในสิ่งที่คนที่ยังเป็นมือสมัครเล่นอาจจะยังไม่เข้าใจ การใช้ Sampling เป็น เป็นสิ่งหนึ่งที่สำคัญมากในกระบวนการผลิตดนตรีในยุคปัจจุบัน ที่สามารถแยกความแตกต่างระหว่างมือสมัครเล่นกับมืออาชีพได้เลย Sampling คืออะไร? Sampling มาจากรากศัพท์คำว่า Sample หรือที่แปลว่า “ตัวอย่าง” ในที่นี้เราหมายถึง “ตัวอย่างเสียง”Sampler คือเครื่องมือในการ Capture หรือจับส่วนหนึ่งส่วนใด ของเสียงที่มีอยู่แล้ว ในที่นี้จะเรียกว่า “ตัวอย่างเสียง” ออกมาเล่นซ้ำใหม่ ความหมายตรงตัวฟังดูงงๆ แต่ถ้าพูดง่ายๆว่า มันก็คือการเอาเสียงจากไหนก็ได้มา play หรือกดเล่นให้มันแสดงผลนั่นแหละครับ เช่น ตัดเอาเฉพาะเสียงกลองกระเดื่อง หรือ kick เสียงเดียวสั้นๆ มา แล้วเอามาจัดวางเรียงใหม่ในเพลง แบบนี้ก็ใช่หรือ ตัดเอากลองเป็นท่อนยาวๆ...

คุณเคยเป็นไหมครับ ฟังเพลงๆหนึ่งแล้วรู้สึกว่ามันเพราะมาก เพลงนี้ดีจริงๆ แต่พอไปคุยกับเพื่อน กลับบอกว่าเพลงที่เราฟังไม่เห็นเพราะ ฟังอะไรไม่รู้เรื่อง และในทางกลับกัน เพลงที่เพื่อนบอกว่าเพราะ เรากลับรู้สึกว่าไม่เห็นดี ไม่เห็นเพราะ เรื่องแบบนี้มีอยู่ในทุกยุคทุกสมัยทั่วไปเลยครับ ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะคนเราแต่ละคนมีรสนิยมความชอบไม่เหมือนกัน สมัยนี้ยังดีหน่อยที่ คนเข้าถึงสื่อสารพัดได้มากมาย จึงทำให้รับสื่อจากต่างประเทศที่แปลกๆได้เยอะ เมื่อคนส่วนใหญ่เห็นอะไรหลากหลายขึ้นจากแต่ก่อนที่สื่อโดนปิดกั้นอยู่กับสื่อแค่ไม่กี่เจ้า คนก็ยอมรับสิ่งที่แตกต่างจากกระแสหลักได้ง่ายขึ้น แต่อย่างไรก็ตาม ความชอบที่แตกต่างของคนก็ยิ่งชัดเจนยิ่งขึ้นไปอีก ในยุคนี้ที่มีเพลงสารพัดแนวให้เลือกเสพย์ตามแต่รสนิยมที่แตกต่างกันของกลุ่มเป้าหมาย ซึ่งก็ยังเกิดประเด็นถกเถียงเดิมๆ ไม่ได้ต่างจากเมื่อยุคก่อน 2000 ว่าเพลงที่เรียกว่าดีมันคือแบบไหนกันแน่ นั่นคือหนึ่งในเรื่องที่ผมเห็นคนถกเถียงกันมาทั้งชีวิต เพลงไหนดีไม่ดี? เพลงไหนมีคุณภาพมากกว่า? เมื่อก่อนสมัยผมยังเป็นแค่ผู้ฟังเฉยๆ ผมก็ยังไม่รู้สึกว่าตัวเองมีความรู้พอจะตัดสินได้ แต่ใช้แค่ความรู้สึก จนผมไปร่ำเรียนสำเร็จวิชาดนตรีมาเป็นโปรดิวเซอร์ในปัจจุบัน ผมก็เคยนึกว่าผมน่าจะพอตัดสินได้แล้ว แต่พอมานั่งคิดจริงๆก็ปรากฎว่า เป็นเรื่องที่ไม่สามารถตัดสินหรือหาเส้นแบ่งได้ชัดเจนอยู่ดี แต่สิ่งที่ผมพอจะบอกได้จากการคิดวิเคราะห์ ว่าทำไมคนเราถึงมีความเห็นว่าดีไม่ดีแตกต่างกัน เพราะผู้ฟังมีเกณฑ์ในการวัดว่าดีไม่ดีต่างกัน และผู้ฟัง “โฟกัส”...

เราเคยพูดถึงการแบ่งประเภทศิลปินไปแล้วบ้างในคราวก่อนๆ แต่เป็นการแบ่งประเภทตามลักษณะทางกายภาพ (เช่น เป็นวงดนตรี หรือเดี่ยว) แต่คราวนี้เราจะมาพูดถึงการแบ่งประเภทศิลปินอีกแบบ ซึ่งเป็นการสังเกตการณ์จากประสบการณ์ของผมในฐานะผู้ที่คลุกคลีมาในวงการทั้งเป็นผู้เสพย์และผู้ผลิตมายาวนานนะครับ ออกตัวก่อนว่า เนื่องจากก่อนจะมาอยู่ในเส้นทางดนตรีเต็มตัว เป็นโปรดิวเซอร์อย่างทุกวันนี้ ก่อนหน้านี้ผมก็เป็นคนที่ฟังเพลงกว้างมากๆ เรียกได้ว่าทุกแนว ซึ่งเมื่อผ่านวัยอยากรู้อยากเห็นนั้นมาแล้ว เลยเริ่มเห็นกลุ่มก้อนของศิลปินแบบต่างๆ ที่มีแนวคิด และแนวทางในการสร้างงานที่แตกต่างกัน มันไม่ได้มีผิดมีถูก ว่าแบบไหนดีกว่าแบบไหน มันเป็นเพียงแนวทางของศิลปินนั้นๆ และในหลายๆครั้ง บางทีมันก็ไม่ได้มีเส้นแบ่งที่ชัดเจน เพราะศิลปินบางคนอาจมีแนวทางที่เป็นลูกผสมระหว่างแนวทางอีกสองแบบก็เป็นไปได้ ประเภทศิลปินทั้ง 3 แบบ แบ่งตามแนวคิดการทำงาน 1. ศิลปิน Pop ศิลปินประเภทนี้คือ ศิลปินเพลง pop โดยส่วนใหญ่ที่เรารู้จักกัน โดยจะมีแนวทางในการทำเพลงในรูปแบบที่เป็นที่นิยมอยู่ในขณะนั้น หรือที่เรียกว่า popular music ซึ่งนิยามของดนตรี pop ในแต่ละยุคสมัยจะแตกต่างกัน...

ผมได้รับโทรศัพท์เข้ามาปรึกษาจากหลายๆคน ทั้งที่เป็นนักเรียนใน VERY CAT ACADEMY เองด้วย และบุคคลทั่วไปด้วยผมพบว่าหลายคนมีความฝัน ความชอบ ความรัก ในดนตรีเหมือนๆกันนี่แหละ และทุกคนอยากทำได้ อยากประสบความสำเร็จ อยากมีอาชีพดนตรีกันทั้งนั้นและหลายๆคนรู้แหละว่า มันก็ไม่ได้ง่าย ต้องเรียนต้องฝึกฝนเยอะ กว่าจะได้ทำ แต่ทีนี้มีหลายครั้งที่ผมเจอ Mindset บางอย่างที่บิดเบี้ยวอยู่ ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆฟรีๆ บางคนที่ยังอยู่ในระหว่างค้นหาตัวเองอยู่ จะมีคนอยู่ประเภทนึงที่คิดว่า “ถ้าเป็นสิ่งที่ใช่ ทุกอย่างมันต้องใช่”แปลว่า พอได้ลองดูแล้ว พอพบว่ามีบางอย่างที่ไม่โอเค หรือต้องทนลำบาก ทนกับความยากบางอย่าง ก็ไม่เอาแล้ว รู้สึกว่าไม่ใช่แล้ว แล้วก็พยายามไปหาสิ่งใหม่ที่คิดว่าใช่ต่อไปผมกล้าบอกได้เลยครับว่า สิ่งที่ใช่ทุกอย่าง ที่คุณคิดนั้น “ไม่มีอยู่จริง” ครับความจริงก็คือ ไม่มีความสำเร็จใด ได้มาง่ายๆ หรือได้มาโดยไม่ต้องแลกอะไรมา ไม่ต้องจ่ายอะไรให้มัน ได้มาแบบฟรีๆนี่คือโลกแห่งความจริงครับ...