ภาพด้านบนคือทั้งหมดที่ผมได้จากญี่ปุ่น… ประกอบด้วย – CD เพลง จำนวน 50-60 แผ่น (ตอนตรวจ ตม. เข้าประเทศนี่อย่างเสียว) – ฟิกเกอร์ JOJO S.A.S จำนวน 3 กล่อง – แผ่นเกมส์ PS3 Ultra Street Fighter 4 Collector Edition 1 แผ่น – Synthesizer : Teenager Engineering OP-1 และอุปกรณ์เสริม 3 กล่อง พร้อมหูฟัง...
จากเมื่อวาน Day 30 : จาก Shibuya ถึง Harajuku ฉันคงคิดถึงที่นี่ นั้นเป็นวันสุดท้ายใน โตเกียว ผมได้ร่ำลาทุกสิ่งทุกอย่างไปแล้ว วันนี้มาถึงวันเดินทางกลับเสียที วันกลับแล้ว แต่ขอเที่ยวจนหยดสุดท้าย 555+ รีบตื่นไปออนเซนดีกว่า ที่ “Toshimaen” อยากพักผ่อนให้เต็มที่ก่อนกลับ Toshimaen ออนเซนแบบฟิวชั่น มาถึง ตอนแรกงงๆ เพราะพบว่ามันเป็นสวนสนุกนี่หว่า อ๋อ! แต่มี SPA Garden ด้วย เข้าใจละ ที่นี่มันเป็นที่ท่องเที่ยวพักผ่อนแบบค่อนข้างครบวงจร เป็น ออนเซนแบบฟิวชั่น นี่เอง มีทั้งสปา สวนสนุก...
เมื่อวาน ตอน Day 29 : สัมภาษณ์ใหหายข้องใจ ในดนตรี Shibuya นั้นเป็นจุดสุดท้ายของความ peak แล้ว… เอาจริงๆ พอมาถึงวันนี้ ผมหมดเรื่องที่จะทำในทริปญี่ปุ่นทริปนี้แล้วครับ… เดินเล่นลอยไปลอยมา พยายามไม่คิดอะไร ไม่มีแผนมากที่สุดในวันนี้ เย้! ได้ทำอีกอย่างที่รู้สึกว่ามาถึงญี่ปุ่นละ คือ เข้าไปซัดเกมส์กับคนญี่ปุ่น เล่นสตรีทฯไฟเตอร์ แล้วแพ้ยับ 555+ แต่รู้สึกได้ชัดเจนเลยว่าฝีมือพัฒนาขึ้นมาก เริ่มชนะรอบเล็กๆได้บางรอบ เพราะได้นอยเทรนให้ทุกคืน ตู้เกมส์สตรีทที่นี่เจ๋งมากเลย เป็นตู้ 4-6 ตู้ติดกัน โดยที่จะสุ่มคู่ต่อสู้จากอีกด้าน ตื่นเต้นดี วันแห่งการถ่ายรูป (ตัวเอง) วันนี้เป็น วันสุดท้ายในญี่ปุ่น...
จากเมื่อวาน Day 28 : ตามรอย Cornelius ที่ Nakameguro มาต่อกันวันนี้ เป็นวันที่มีโปรแกรมไปหลายที่มาก เติมพลังกับข้าวแกงกะหรี่แบบ local กันก่อน ออกมาหาข้าวแกงกะหรี่กินแถวบ้าน ร้าน kiki curry เป็นร้านข้าวแกงกะหรี่สไตล์ local ญี่ปุ่นแท้ๆ ตกแต่งแบบบ้านๆ… คือสั่งมา มีแค่ข้าวกับแกงกะหรี่จริงๆ เนื้อเน้อไรไม่มีเลย อยากได้เนื้อต้องสั่งแยกต่างหากเพิ่ม ยังดีที่ตักพวกผักดองเท่าไรก็ได้ แล้วให้โคตรเยอะมากกกก รสชาติก็โอเค พอกินได้ ป้าถามว่าอร่อยมั้ย ก็ตอบๆไป ไฮ่ๆๆ โออิชิๆ ไฮ่ (จริงๆเพราะพูดเป็นแค่นี้…) ทีแรกเดิมที ทริปนี้นึกว่าจะชิลล์ๆ...
เมื่อวานหลังจาก Day 27 : Moshi Moshi Nippon งานฝรั่งคลั่งปามิว ที่ลุยคอนเสิร์ตติดๆกันอย่างหนักมาหลายวัน วันนี้มาเบาๆ ชิลล์ๆ เดินเล่นๆ กันบ้าง ก่อนหน้านี้สิ่งที่ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับ Nakameguro มีเพียงสองอย่าง 1. เคยอ่านจากหนังสือท่องเที่ยวว่าเป็นย่านฮิพๆอีกย่านที่มีจุดเด่นคือเป็นแม่น้ำ ที่เลียบคลองสองฝั่งสองข้างทางอุดมไปด้วยร้านเก๋ๆ 2. เป็นที่ๆเคยมีกระแสของดนตรีทดลองชนิดหนึ่ง ที่มีคนขนานนามว่า “Nakame-kei” Nakame-kei กระแสเล็กๆ หลัง Shibuya-kei ขอเกริ่นถึงคำว่า “Nakame-kei” กันสักนิด ช่วงที่ผมเคยหาข้อมูลเรื่อง Shibuya-kei อย่างบ้าคลั่ง ก็เคยไปเจอคำนี้เข้า มันคือกระแสของดนตรีที่ต่อเนื่องจากยุค Shibuya-kei หลังจากที่...
เมื่อวาน ตอน Day 26 : Squaresound รวมพลคนแปดบิท อีกรอบ! ผมก็แฮ๊งไปรอบนึงละ วันนี้รีบตื่นไปงานนี้อีก (เที่ยวทรหดจริงๆ) คืองาน Moshi Moshi Nippon 2014 เป็นอีเว้นท์ใสๆไร้แอลกอฮอล์ ของค่าย Asobisystem ที่เน้นนำเสนอวัฒนธรรม J-pop ให้ชาวต่างชาติ บัตรแพงประมาณนึงทีเดียว แต่โชคดีที่ผมเป็นชาวต่างชาติ เอา passport แลกบัตรฟรี อิอิ ที่ตั้งใจมาที่นี่เพราะเล็งไว้ตั้งแต่ตอนอยู่ที่ไทยแล้ว เป็นจุดประสงค์หลักอย่างหนึ่งของทริปเลย คืออยากมาดู Kyary Pamyu Pamyu ให้ได้สักครั้ง (ซึ่งตอนหลังกลับไทยไปก็ได้ดูอีกรอบอะนะ เพราะเค้ามาทัวร์ที่ไทยด้วย) ...
เมื่อวาน Day 25 : live @ Shinjuku Marz ผมเมาเละอ้วก และวันนี้ก็ตื่นมาแบบแฮ๊งๆ… เช้า ออกไปชิบุยะกับนอย หนังสือสตรีทฯ ที่จะซื้อให้นอยก็ยังหาไม่เจอ… นั่งรถเมล์ มาแถวรปปงหงิ หาลุยด้าบาร์ เป็นร้านอาหารของ Pasela Resort เจ้าเดิม ที่ชอบ co กับพวกเกมส์หรือการ์ตูน แต่รอบนี้เป็นเกมส์ Dragonquest (เกมส์ที่ฮิตมากที่ญี่ปุ่น) ซึ่งพอไปถึงปรากฎว่ามันเต็ม… ที่นี่ฮอทกว่าที่คิดแฮะ จะมาต้องจองกันก่อนเลย รสชาติอาหารน่าจะแตกต่างกับตอน Capcom Bar นะ 555+ สรุปก็หากินเบอร์เกอร์อะไรง่ายๆ ซึ่งแถวๆบ้านก็มี T-T...
ผมเชื่อว่าคนที่ติดตามเวบ VERYCATSOUND มาโดยตลอด ส่วนใหญ่คงจะรู้จักคำว่า ซินซิไซเซอร์ (Synthesizer) กันอยู่แล้ว สำหรับคนที่ไม่รู้จัก ผมขออธิบายสั้นๆละกันครับว่า มันคือ “เครื่องสังเคราะห์เสียง” แบบอิเลคโทรนิค ซึ่งเป็นเครื่องดนตรีชนิดหนึ่งที่สำคัญในการทำดนตรีแนว Electronic หรือบางทีเราก็เห็นวงดนตรี pop , rock ต่างๆ นำไปใช้เล่นเพื่อสร้างสีสันทางดนตรีให้กับเพลง ซึ่งส่วนมากมันก็จะมีรูปลักษณ์แบบ “คีย์บอร์ด” ที่เราเห็นกันทั่วไป ปกติแล้วเครื่องดนตรีชนิดนี้จะทำในต่างประเทศ และมีราคาค่อนข้างสูง นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เคยได้ยินว่ามี คนทำซินธ์ของไทยด้วย นั่นคือ MBX one ที่ผมมีอยู่เครื่องหนึ่งพอดี ขอรีวิวให้อ่านกันวันนี้นะครับ ซินธิไซเซอร์สัญชาติไทย ตัวแรกของโลก MBX one “ซินธ์สำหรับผู้ที่เล่นคีย์บอร์ดไม่เก่ง ใครๆก็เล่นได้”...
(ปล. รูปหัวโพสต์คือ มือคีย์บอร์ดวง Give Me Wallets ซึ่งไม่ได้เกี่ยวกับเอโดะแต่ประการใด lol เพราะเนื้อหาวันนี้เบาๆ ไม่รู้จะเอาอะไรลงพาดหัวดี เลยเอาที่ชอบละกัน 555+) เมื่อวานหลังจากที่ผมเสียตังค์ซื้อ Synth ไปตัวนึง… ใน Day24 Electronica กับ ชิบุยะ west กระเป๋าผมก็แฟ่บลงไปเยอะ จนไม่มีเงินพอจะจองตั๋วดูซูโม่… แต่ผมก็ยังถ่อไป Ryogoku สถานที่จัดซูโม่ (ที่จริงๆก็เช็คแล้วล่ะว่าบัตรเต็มหมดแล้ว ต่อให้มีเงินก็อดอยู่ดี) ตอนแรกกะไปแป๊บเดียว ถ่ายรูป เอาบรรยากาศเฉยๆ ไปๆมาๆ ฟลุ๊คมาเจอ Edo Tokyo Museum ยาวเลยทีนี้ Edo Tokyo...
มาถึงถ้ำเสือแล้วก็ต้องได้ลูกเสือฉันใด! มาญี่ปุ่นแล้วก็ต้องได้เครื่องดนตรีกลับไปฉันนั้น! ประโยคข้างต้นที่ดังขึ้นในใจ กระตุ้นให้ผมต้องเสียตังค์ที่แดนอาทิตย์อุทัยนี่ให้ได้ คิดว่าไหนๆก็มาแล้ว ยังไงก็อยากได้เครื่องดนตรี อะไรสักตัวกลับไปให้จงได้ จากสามสัปดาห์ที่ผ่านมา ที่ได้สำรวจไปหลายย่านจนแทบจะครอบคลุมหมดทั้งโตเกียว เลยได้ข้อสรุปแล้วว่า คงจะซื้อ Synthesizer นี่แหละ ไปเดินมาจนทั่วแล้ว วันนี้ขอเก็บร้านยิบๆย่อยๆ อีกนิดหน่อย ที่เล็งไว้แล้วยังไม่ได้ไป ก่อนจะตัดสินใจเสียตังค์ เก็บตกร้านเครื่องดนตรีทั้งมือ 1 และ มือ 2 ในโตเกียว ห้าง 2nd Street เป็นห้างขายของมือสองที่ใหญ่ที่สุด มักอยู่นอกตัวเมืองหน่อย มีหลายสาขา ข้างในมีขายทุกอย่างเสื้อผ้า แบรนด์เนม ของใช้ต่างๆ ของเล่น รวมไปถึงเครื่องดนตรีก็เยอะพอสมควร ผมลองแวะมาดูซะหน่อย...
